Πολυπλοκοτητες
του καναπε
σαπια οργια
παραφωνιας
ανοχη καμια στα
παρασιτα
θαψτε τους ολους
κρατηστε εκεινους
μονο
που ωρες ατελειωτες
καθονται απενανι
καπνιζοντας
μανιωδως
πινοντας ξεχασμενα
λικερ
κοιταζωντας το
ταβανι μεχρι να πεσει να τους πλακωσει
αφηστε τους
ησυχους
να ενωνονται με
τον επιθανατιο υμνο της βαρεμαρας
μεχρι να
δημιουργησουν το απολυτο
αφηστε τους να
κυκλοφορουν ξυπολυτοι
κι επειτα να
βαζουν τακουνια
η παρανοια
τρομαζει μωρο μου
αλλα εμεις εκει
αιωνιοι υποπτοι
του χαους
να επαναδιαπρευομαστε
το θανατο μας
σε τιμες κοστους
να πουλαμε το τομαρι μας
εραστες παλιατσοι
του τιποτα
ερωστες
να σαμποταρουμε
τα ακρα μας
να χαριζουμε
δαχτυλα στους περαστικους
μηπως την ηδονη
ξεθαψουν
τι σε ενοχλει
που βασανιζομαι
πανω απο ενα ποτηρι κρασι
για εξουσιες
φαντασματων
για αυτοσχεδιασμους
της ξεφτιλας
τι σε ενοχλει
που θεαμα προσφερω
στην ταξη
και την καλω
αναμεσα στα ποδια μου
αυτη με φτυνει
και με διωχνει
γιατι λεει ειμαι
βρωμικη
διεστραμμενη
ανηθικη αυτοχειρας
λικερ λικερ
λικερ
λικερ και εγκωμια
στο τιποτα.